جایگاه نثر شیراز و فارس در تحول نثر فارسی در سده های هفتم تا نهم هجری

براي شناخت مهمترين آثار نثر فارسي بايد به تاريخ ادبيات هزار سالة ادب فارسي رجوع كنيم كه در اين ميان سه كتاب از میان آثار مهم نثر فارسي داراي مرتبت و اهميت بيشتري است: تاريخ بيهقي،‌ كليله و دمنه و گلستان سعدي. كتاب حاضر به بررسي جايگاه نثر شيراز و فارس در تحول نثر در سده‌هاي هفتم تا نهم هجري اختصاص دارد. فصل اول درباره تأثير سبك نويسندگي نصرالله منشي شيرازي در نثر فارسي از قرن هفتم به بعد است. در فصل دوم نويسندگان مهم شيراز و فارس در سده‌هاي هفتم تا نهم هجري از جمله روزبهان بقلي شيرازي، محمود بن عثمان، معين‌الدين نظنزي و … و همچنين آثار آنان مورد بررسي قرار گرفته است. فصل سوم كه مهمترين فصل كتاب محسوب مي‌شود به كتاب بي‌همتاي گلستان سعدي اختصاص دارد و برخي از كتبي كه به پيروي از شيوه نويسندگي سعدي نگاشته شده‌، از جمله روضه خلد مجد خوافي، بهارستان جامي، اخلاق‌الاشراف عبيد زاكاني و … در این بخش معرفي شده است.