نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

كتاب «نقدها را بُود آیا كه عیاری گیرند» سیری است در گلزار فرهنگ و ادب سنتی فارسی و مشتمل بر چهار دفتر است. دفتر اول مقایسه گونه‌ای میان شاعران بزرگ ایران را در بر می‌گیرد. كوشش به كار رفته كه با تكیه بر پایگاه خرد در شعر سنتی، ترازوی سخن‌سنجی ذوق‌های خوانندگان تا اندازه‌ای همخوانی و همزبانی پیدا كنند. در دفتر دوم، با توجه به اندیشه فلسفی كلان‌نگری در حساب احتمالات، طرح یک رده‌بندی شناور برای بررسی شعر سنتی فارسی پیشنهاد شده، كه از داوری‌های جزمی فاصله می‌گیرد. روش تمیز و گزینش شعر ماندگار یا شعر خوب و متوسط یا نظم فروتر، انعطاف‌پذیر است. فراز و نشیب ذوق و حال كسان، می‌تواند در گزینش ابزار پیشنهاد شده دست ببرد.

در دفتر دوم و سوم گزارش، تفرج كوتاهی در بخشی از گلگشت پهناور ادب سنتی و معاصر در میان آمده است. گفت‌وگوهای گزارشگر، داوری جزمی را نمی‌رساند. اشارات و پیامهای مردمی كه در گوشه و كنار از لابه‌لای نوشته‌ها سر برمی‌آورد، ملهم از سخنان بزرگان همین سرزمین و از پی یادآوری فرهنگی است. برخی از حواشی موردنظر در دفتر چهارم گردآوری شده است.